قاعده ی کنترل دسترسی‌ها مشخص می نماید که در چه بازه ی زمانی (When) چه کسی (Who) به کجا (Where)می‌تواند دسترسی داشته باشد همچنین به ‌توان از این دسترسی‌ها گزارش خاص مدیریتی گرفت و مانیتورینگ نمود .

ادارجات و سازمان‌های بزرگ دارای کارمندان بالا و نقاط حساس می‌باشند که مانیتور و کنترل کردن این نقاط و افراد با روش‌های قدیمی امری نا ممکن می باشد . پارکینک‌های مجموعه ، انبا‌رهای ، خزانه داری ، اتاق های مانیتورینگ و حراست حتی گاهی آسانسورها هم گاهی احتیاج به کنترل عبور و مرور دارند و باید به صورت پیشرفته مانیتور گردد .
امروزه در اکثر سازمان‌های دنیا و ایران از سیستم نظارت تصویری برای امنیت استفاده می شود . اما سیستم‌های نظارت تصویری غیر قابل کنترل و برنامه ریزی بوده یعنی به خودی خود نمی‌تواند جلوی فرد غیر مجاز را بگیرد به همین سبب اکثر سازمان‌ها در کنار استفاده از دوربین مدار بسته از سیستم کنترل تردد نیز استفاده می نماید . گام بعدی در مانیتورینگ کامل سازمان ادغام سیستم‌های نظارتی تصویری و کنترل دسترسی با مابقی سیستم‌های امنیتی و مدیریتی سازمان مانند اعلام حریق ، BMS ،حضور غیاب ، حقوق دستمزد و .... می باشد .